Misschien is voetbal écht het enige doel,
ook van het onderbewustzijn en het bewuste: twee delen
enkel en alleen omdat een match twee ploegen
vereist. Ooit stelt de helft van je neuronen bewust voor
een bal, zo groot en zwaar als het hoofd zelf, waarin
groeit buiten jezelf om de geurherinnering van
pasgemaaid gras: het veld. Eerst wint de bal, zie je hem
haarscherp voor je, tot op de stiksels van je lederen
schedel. Dan scoort de onbewuste grasgewaarwording, vult
kruidig groen je brein tot het haast knapt en slechts
het kriebelen van een laken langs je wang al veroorzaakt
een resettende, alles opnieuw mogelijk makende
aftrap.
