Toelichting bij het gedicht Aanzoek op de kaft:
In het gedicht Aanzoek vraagt de dichter zich af in welke mate men kan inschatten hoe dapper men zelf zou zijn in een oorlogssituatie. Is het niet onzinnig om hier, vanuit een veilige situatie, uitspraken over te doen? En weet je zeker welke rol je partner zou opnemen in extreme omstandigheden als oorlog?

‘Ouder worden’ wordt in Tijgerbrood geschreven met de grote O van ‘Oef’. Het betekent eindelijk thuiskomen in het collectief zonder vrees om de eigenheid te verliezen.

De auteur van Tijgerbrood is haar vroegere compartimenten kwijt. De dichter, leerkracht, kindervrije vrouw, partner, pacifist, klimaattobber en kunstliefhebber werden samengekneed tot één iemand die haar hoop, bekommernissen en angsten  durft te erkennen als die van iedereen.

Als brood leven is, zoals men zegt, is tijgerbrood een leven in camouflagevel, om als observator ongehinderd de stem te kunnen opvangen van de hele maatschappij.

‘De poëzie van Ruth Lasters is aards. In een weloverwogen syntaxis, met een voorkeur voor het onverwachte perspectief en een warm hart voor de minder bevoorrechten componeert ze versbeelden die afwijkend zijn en energiek, muzikaal en beeldend.’